Waarom vermogensbeheerfondsen?

Het fondslandschap wordt gekenmerkt door producten die hun portefeuille baseren op een benchmark. Door individuele effecten vakkundig te over- of onderwegen, wat de fondsbeheerder meestal mag doen binnen een vooraf gedefinieerde bandbreedte, probeert de beheerder een hoger rendement te behalen dan de vooraf gedefinieerde benchmark. Studies tonen aan dat dit zelden lukt. Dergelijke fondsen zijn altijd sterk afhankelijk van de gebruikte benchmark. Maar zelfs als de fondsbeheerder een overrendement behaalt ten opzichte van zijn benchmark, die meestal een index is, zal geen enkele belegger blij zijn als zijn fonds “slechts” 22% heeft verloren, ook al is de benchmark met 25% gedaald.

De situatie is anders bij vermogensbeheerende fondsen: ongeacht of het gaat om een gemengd fonds of een fonds van fondsen. De beheerders van dergelijke producten beleggen volledig onafhankelijk van benchmarks. Een fonds met een vermogensbeheerbenadering zal proberen de aandelencomponent aanzienlijk te verhogen in een fase van stijgende aandelenkoersen om de obligatie- of geldmarktcomponent aanzienlijk te verhogen in een fase van dalende aandelenkoersen. In extreme gevallen - afhankelijk van het fonds - kan de aandelenallocatie zelfs op nul worden gezet om het vermogen van beleggers te beschermen.

Een voorbeeld waarin we een succesvol vermogensbeheerfonds vergelijken met een van de meest succesvolle internationale aandelenfondsen over een periode van tien jaar, laat zien dat een dergelijk vermogensbeheerfonds zich op de lange termijn niet hoeft te verschuilen achter een goed aandelenfonds:

Het laat duidelijk zien dat het vermogensbeheerfonds een behoorlijk rendement genereert in goede beurstijden, terwijl het beleggers beschermt tegen grote koersverliezen in tijden van zwakke beurzen. Het vermogensbeheerfonds overtuigt ook over langere perioden, hoewel er perioden kunnen zijn waarin beleggers treuren om de af en toe aanzienlijk hogere winsten van het aandelenfonds. Op de lange termijn behaalt de belegger niet alleen een hoger rendement met het vermogensbeheerfonds. Het feit dat ze gespaard blijven van grote periodes van verliezen, vergroot ook de kans dat ze over de hele periode belegd blijven en niet uitstappen door tussentijdse koersverliezen.

De uitstekende prestaties van het vermogensbeheerfonds zijn te danken aan het actieve beheer van de verantwoordelijke fondsbeheerder. De beheerder was alleen in staat om grote verliesfases te vermijden en toch aandelenachtige rendementen te behalen door gericht beheer van de aandelen- en obligatieverhouding, inclusief het volledig vermijden van aandelen in bearmarkten op de langere termijn.

Als een belegger een dergelijke vermogensbeheerende beleggingsstijl in zijn eigen portefeuille wilde implementeren door middel van actieve handel, kon hij voorheen de resulterende koerswinsten belastingvrij realiseren, op voorwaarde dat hij de betreffende effecten langer dan een jaar in bezit had. Met de invoering van de forfaitaire bronbelasting op 1 januari 2009 zijn dergelijke meerwaarden belastbaar tegen 25% plus solidariteitstoeslag en eventueel kerkbelasting. Binnen een vermogensbeheerfonds blijven dergelijke meerwaarden belastingvrij. De fondsbeheerder kan zijn beslissingen dus volledig vrij van fiscale overwegingen uitvoeren.

De volgende tabel laat zien hoe het belastingvoordeel van een vermogensbeheerfonds zich verhoudt tot een actief beheerde effectenrekening voor een belegging op 31 december 2008, d.w.z. vóór de deadline voor de forfaitaire bronbelasting. Het voorbeeld is gebaseerd op een jaarlijkse meerwaarde van 7% en gaat ervan uit dat elk jaar 25% van de portefeuille moet worden herschikt. Na twintig jaar resulteert dit in een voordeel van meer dan € 100.000 voor het vermogensbeheerfonds in vergelijking met de traditionele effectenrekening.

Jaar Effectenbewaarrekening Vermogensbeheerfonds

Waarde na

Belastingen roerende voorheffing Waarde na

belastingen bronbelasting

2008 100.000,00 100.000,00

2009 107.000,00 Verkoop oude portefeuille 100.000,00 --

2010 114.490,00 Verkoop oude portefeuille 114.490,00 --

2011 122.504,30 Verkoop oude portefeuille 122.504,30 --.

2012 131.079,60 Verkoop van oude aandelen 131.079,60 --.

2013 137.928,97 2.326,20 140.255,17 --

2014 145.136,25 2.447,75 150.073,04 --

2015 152.710,83 2.584,95 160.578,15 --

2016 160.660,84 2.739,76 171.818,62 --

2017 168.992,73 2.914,73 183.845,92 --

2018 177.756,53 3.065,69 196.715,14 --

2019 186.974,37 3.225,12 210.485,20 --

2020 196.669,64 3.392,93 225.219,16 --

2021 206.867,20 3.569,31 240.984,50 --

2022 217.593,51 3.754,40 257.853,42 --

2023 228.875,98 3.949,08 275.903,15 --

2024 240.743,44 4.153,86 295.216,37 --

2025 253.226,24 4.369,24 315.881,52 --

2026 266.356,28 4.595,79 337.993,23 --

2027 280.167,13 4.834,09 361.652,75 --

2028 286.526,75 13.252,08 386.968,45 Verkoop oude voorraad

Totaal: 65.174,62 Totaal: 0,00

Veel fondsbedrijven bieden hun respectievelijke gemengde of paraplufondsen aan als de oplossing om het geld van beleggers op de lange termijn te beleggen. Maar hoe kunnen beleggers er zeker van zijn dat het aangeboden fonds - zelfs als het een van de beste onder zijn peers is - ook in de toekomst goede resultaten zal blijven leveren? Vaak genoeg hebben beleggers moeten vaststellen dat hun fonds niet zo goed heeft gepresteerd als het verleden doet vermoeden. Daar kunnen veel redenen voor zijn. Er zijn veel redenen voor een aanzienlijke daling van de prestaties, variërend van veranderingen van beheerder tot fusies, van concepten die af en toe minder goed presteren tot een reeks slechte beslissingen.

In het verleden was het mogelijk om een fonds gewoon om te ruilen als het niet meer aan de verwachtingen voldeed, maar in de toekomst zal dit worden “bestraft” met een onmiddellijk verschuldigde roerende voorheffing op vermogenswinsten. Als je het fonds toch omruilt, kan het gebeuren dat het slechts een tijdelijke fase van zwakte was, die zelfs de beste fondsen van tijd tot tijd ervaren. De uitweg uit dit dilemma lijkt moeilijk, maar is vrij eenvoudig als je ook het principe van diversificatie ter harte neemt bij het beleggen in beleggingsfondsen met vermogensbeheer. En dit is precies waar de filosofie van het IVIF om de hoek komt kijken, door zelfs niet te proberen om individuele op zichzelf staande oplossingen te presenteren, maar in plaats daarvan zichzelf te zien als onderdeel van het geheel.

meer over de filosofie van het IVIF